Het is geen onderwerp
waar men graag over praat, maar het is wel belangrijk voor gezondheid en
welzijn: de stoelgang. Maar het loont de moeite om de grote boodschap
eens nader te bekijken. Want zelfs als veranderingen in de kleur en
samenstelling van de ontlasting worden veroorzaakt door de voeding en
volkomen onschadelijk kan zijn, kunnen ze soms indicaties geven van
ziekten. Wij hebben voor u een overzicht gemaakt van de mogelijke
betekenis van de kleur, consistentie en geur van de stoelgang en leggen
uit hoe veranderingen in de stoelgang kunnen optreden.
Waar is een ontlasting
van gemaakt?
Ontlasting ontstaat door de vertering van voedsel in de darmen. Het
bestaat voornamelijk uit onverteerde voedingsbestanddelen zoals vezels
en water in variabele verhoudingen. Daarnaast
bevatten gezonde mensen bacteriën uit de normale darmflora, afgestoten
cellen van het darmslijmvlies, spijsverteringssecreties en slijm in de
ontlasting.
Darmbeweging: hoe vaak
is normaal?
De frequentie van stoelgang verschilt van persoon tot persoon.
Ontlastingsfrequenties van drie keer per dag tot drie keer per week
worden als normaal beschouwd. Als de stoelgang minder dan drie keer per
week plaatsvindt, wordt dit constipatie (verstopping) genoemd. Frequente
stoelgang, aan de andere kant, heeft niet noodzakelijkerwijs een
ziektewaarde: volgens de definitie is diarree alleen aanwezig als
zachte, ongevormde ontlasting meer dan drie keer per dag wordt
doorgegeven.
De hoeveelheid
ontlasting is afhankelijk van hoeveel men eet
De normale dagelijkse hoeveelheid ontlasting is 100 tot 200 gram per
dag. Bij een vezelarm dieet of verminderde voedselinname, zoals bij
vasten, is de hoeveelheid lager; bij een hoge vezelinname - bijvoorbeeld
bij vegetariërs - kunnen ontlastingshoeveelheden tot 1000 gram normaal
zijn.
Een verhoogde hoeveelheid
ontlasting bij een normale hoeveelheid eten kan ook wijzen op een
spijsverteringsstoornis, zoals een ziekte van de alvleesklier. Een
waarschuwingsteken is hier als de stoel merkbaar ruikt en tegelijkertijd
een vettige glans heeft.
Waarom is de stoelgang
anders van kleur?
De karakteristieke middelbruine kleur van de ontlasting is te wijten aan
een afbraakproduct van het rode bloedpigment hemoglobine: als rode
bloedcellen in de milt worden afgebroken, ontstaat het galpigment
bilirubine, dat met de gal de darm binnendringt en daar de ontlasting
bruin kleurt.
Het is dus begrijpelijk
dat ziekten van de galwegen een verandering in de kleur van de
ontlasting kunnen veroorzaken. Verschillende voedingsmiddelen,
medicijnen, infecties, stofwisselingsstoornissen of bloedingen kunnen
echter ook de kleur van de ontlasting beïnvloeden.
Wat zegt de kleur over
stoelgang?
Meestal moet de stoel lichtbruin tot donkerbruin van kleur zijn.
Kleurveranderingen kunnen optreden als gevolg van een dieet, maar duiden
in sommige gevallen op ziekte.
Het volgende overzicht
kan u helpen om verschillende ontlastingsverkleuringen correct in te
delen:
- diepbruin / zwart: een
zeer donkere tot zwarte ontlasting kan duiden op bloeding in de maag
of dunne darm en wordt dan teerachtige ontlasting (melena) genoemd.
De kleur ontstaat door de afbraak van het bloed wanneer het in
contact komt met maagzuur of darmbacteriën. Bepaalde
voedingsmiddelen zoals rode biet, spinazie, bosbessen en pure
chocolade, evenals houtskooltabletten en ijzersupplementen kunnen er
echter ook voor zorgen dat de ontlasting zwart wordt.
- grijs / kleikleurig
/ crèmekleurig: als de ontlasting merkbaar licht van kleur is,
kan er een ziekte van de galwegen of de lever achter zitten. Andere
waarschuwingssymptomen zijn misselijkheid, braken, pijn in de
bovenbuik of koliek en bruine urine. In ieder geval moeten
lichtgekleurde ontlasting worden opgehelderd door een arts.
- wit: het
röntgencontrastmiddel bariumsulfaat ("bariumzwaluw")
wordt gebruikt voor radiologische beeldvorming van het
maagdarmkanaal. Het wordt onverteerd uitgescheiden en de ontlasting
wordt wit.
- oker: okerkleurige
ontlasting kan optreden bij abnormale vetuitscheiding (steatorroe).
Meestal is deze zogenaamde vette ontlasting volumineus, vettig,
glanzend en stinkt. De oorzaak is meestal een verstoring van de
vetvertering of vetopname in de darm, wat kan voorkomen bij
verschillende aandoeningen van het spijsverteringsstelsel en de
stofwisseling. Een medisch onderzoek van vette ontlasting is daarom
noodzakelijk.
- groen: Groenachtige
ontlasting kan optreden bij het consumeren van voedsel dat chlorofyl
bevat, zoals spinazie, boerenkool of sla. Groene diarree daarentegen
is een aanwijzing voor een darminfectie.
- geel: voedsel
zoals wortelen, pompoen of eieren kan de ontlasting geel verkleuren.
Wanneer echter gepaard gaat met diarree, duidt een gele
ontlastingskleur op een darminfectie.
- rood:
consumptie van rode biet, rode bosbessen of rode kleurstof kan
ervoor zorgen dat de ontlasting gelijkmatig rood wordt. Als het
echter gemengd bloed is, is een bezoek aan de dokter essentieel.
Hoe moet de consistentie van stoelgang zijn?
Meestal is ontlasting een zachte maar gevormde massa die gemakkelijk
flauwvalt.
Afwijkingen worden vaak
veroorzaakt door voeding en gedrag: een vezelarm dieet, lage
drinkhoeveelheden en gebrek aan lichaamsbeweging kunnen leiden tot harde
ontlasting en moeilijke stoelgang. Een moeilijke stoelgang leidt op zijn
beurt tot verharde ontlasting, omdat water in toenemende mate uit de
ontlasting wordt opgenomen als het voor langere tijd in de dikke darm
blijft.
Bristol-stoelvorm. Classificatie
van de consistentie van de ontlasting
Aan de Universiteit van de Engelse stad Bristol werd in 1900 een tafel
opgesteld om de vorm en consistentie van de stoel te classificeren. De
zogenaamde Bristol-stoelvorm omvat zeven stoeltypen:
- Type 1: harde
bolletjes, moeilijk uit te scheiden
- Type 2:
stevige, worstvormige brokken
- Type 3:
worstachtig, met een gebarsten oppervlak
- Type 4: worstachtig,
met een glad oppervlak
- Type 5: gladde,
zachte klonten, gemakkelijk uit te scheiden
- Type 6: papperig
met zachte klonten
- Type 7: dun,
waterig, zonder vaste componenten
Type 3 en 4 worden
beschouwd als de "ideale stoel", maar type 5 kan ook voorkomen
bij gezonde mensen. Type 1 en 2 worden vaak geassocieerd met obstipatie,
terwijl type 6 en 7 worden geassocieerd met diarree.
Als de ontlasting de vorm
heeft van een pen of lintnoedel, kan dit duiden op vernauwingen in de
darm. Mogelijke oorzaken zijn verklevingen, dikkedarmpoliepen en in
zeldzame gevallen dikkedarmkanker. Daarom moet u zo snel mogelijk een
arts raadplegen als uw ontlasting dun is.
Bloed in de
ontlasting? Zeker naar de dokter!
Bloed in de ontlasting is een waarschuwingssignaal en moet altijd worden
gecontroleerd door een arts. Hoewel de oorzaak in veel gevallen
onschadelijk is, kan bloederige ontlasting ook verantwoordelijk zijn
voor ernstige ziekten. Mogelijke oorzaken van bloed in uw ontlasting
zijn onder meer:
- Anale kloof: Bij
tranen in de anus, die bijvoorbeeld kunnen optreden bij chronische
constipatie, zit er meestal felrood bloed op het toiletpapier of op
de ontlasting. Pijn en een branderig gevoel tijdens stoelgang zijn
typerend.
- Aambeien: Als
de ontlasting verbrandt en de anus jeukt na ontlasting, kan dit
duiden op een aambei-probleem. Vergrote aambeien worden ook vaak
uitgedrukt als felrode bloeding tijdens stoelgang. Pijn daarentegen
is nogal atypisch.
- Darminfectie:
Verschillende diarree-pathogenen zoals Salmonella, Shigella,
Campylobacter jejuni, amoebe of EHEC kunnen tot bloederige diarree
leiden.
- Ontsteking van de
darm: Ontsteking in de darm, zoals colitis ulcerosa, kan bloed
in de ontlasting of bloederige diarree veroorzaken.
- Divertikel:
uitsteeksels van de darmwand (divertikels) zijn op zichzelf
onschadelijk, maar kunnen ontstoken raken of bloeden en leiden tot
bloed in de ontlasting.
- Tumoren in de darm:
Goedaardige (poliepen) of kwaadaardige (darmkanker) gezwellen in
de darm of op de anus kunnen bloederige ontlasting
veroorzaken.
Wat te doen als er
veranderingen zijn in de ontlasting?
Als u veranderingen in uw stoelgang opmerkt, moet u eerst overwegen of
dit het gevolg kan zijn van een dieet. Onbekend voedsel en een ander
dagritme - bijvoorbeeld op vakantie - kunnen het uiterlijk, de geur, de
consistentie en de frequentie van stoelgang veranderen.
Aan de andere kant zijn
aanhoudende, dieetonafhankelijke veranderingen en plotselinge fecale
incontinentie redenen voor een doktersbezoek.
Na een gedetailleerd
interview en lichamelijk onderzoek zal de arts meestal een palpatie van
het rectum uitvoeren. Een bloedtest en ontlastingmonster kunnen wijzen
op een ontsteking, een niet-gedefinieerde infectie of bloeding.
De arts zal dan beslissen
of een onderzoek nodig is voor verdere verduidelijking.
Ontlasting bij het
pasgeboren kind
De eerste ontlasting
van de baby wordt meconium (kinderpek of darmpek) genoemd en is meestal
groen tot grijs, zwart en kleverig. Hoewel een foetus in de baarmoeder
niets eet, slikt het wel vruchtwater met afvalstoffen en celmateriaal
in. Meestal vindt de eerste stoelgang plaats binnen 48 uur na de
bevalling.
De baby vormt meestal een
voedselontlasting vanaf de tweede tot de vierde levensdag - gemengd met
meconium, het wordt een overgangskruk genoemd. De daaropvolgende
ontlasting van pure moedermelk is meestal geel tot oranje en heeft een
romige consistentie.
|